90 sposobów na Wyspiańskiego artykuł
Informacje o tekście źródłowym
90 sposobów na Wyspiańskiego
Najnowsza inscenizacja Wesela jest dziewięćdziesiątą w powojennej Polsce, a w Warszawie — jedenastą.
Najdłużej granym w teatrze Weselem było to zrealizowane przez Adama Hanuszkiewicza w 1963 r. w Teatrze Powszechnym, ze scenografią Adama Kiliana i muzyką Kazimierza Serockiego. Grano je ponad 500 razy. Reżyser wykorzystał w spektaklu scenę obrotową, gdzie zainstalowano szopkę krakowską, w której umiejscowiono postaci dramatu. W 1974 r., po tym jak Hanuszkiewicza mianowano dyrektorem Teatru Narodowego, wystawił tam Wesele po raz drugi. Podobnie jak w poprzedniej inscenizacji akcja odbywała się na scenie obrotowej. Spektakl jednak nie odniósł już sukcesu. Ten sam reżyser inscenizował utwór Wyspiańskiego jeszcze dwukrotnie: w 1990 i w 1998 r. w Teatrze Nowym. Oba przedstawienia nie wzbudzały jednak większych emocji.
Wśród ważnych inscenizacji znajdują się dwie Kazimierza Dejmka w Teatrze Polskim: z 1984 i z 1991 r. Obie szeroko komentowano, ponieważ reżyser zrezygnował w nich z muzyki. Pisano, że przypominają stypę: są mroczne, smutne i zupełnie martwe.
Głośno było także o Weselu z 1995 r. w Teatrze Powszechnym w reżyserii Krzysztofa Nazara ze scenografią Krzysztofa Tyszkiewicza. To właśnie ona budziła największe kontrowersje: ruchome ściany i drzwi nie podobały się recenzentom.
Wesele w Teatrze Narodowym jest trzecią inscenizacją Jerzego Grzegorzewskiego. Po raz pierwszy reżyserował on ten dramat w 1969 r. w Teatrze im. Jaracza w Łodzi. W 1977 r. sięgnął po utwór Wyspiańskiego drugi raz. W Teatrze Starym w Krakowie stworzył spektakl, po którym pisano, że jest to odbicie współczesnego świata, w którym nie ma już nadziei. Postaci dramatu były jakby martwe, prawie nieruchome. Scena była niemal zupełnie zaciemniona. Zatopieni w mroku bohaterowie czekali na Wernyhorę, który przybył by powiedzieć tylko jedno słowo: „Jutro”.
Wielkim sukcesem była też filmowa inscenizacja Wesela autorstwa Andrzeja Wajdy. W filmie wystąpili: jako Gospodarz — Marek Walczewski; Dziennikarz — Wojciech Pszoniak; Poeta — Andrzej Łapicki; Rachela — Maja Komorowska; Pan Młody — Daniel Olbrychski; Czepiec — Franciszek Pieczka; Żyd — Mieczysław Voit.